Αυτό που έζησαν οι περίπου 200 Ελληνες την Κυριακή στο στάδιο Atakoy της Κωνσταντινούπολης προφανώς και είναι δύσκολο να περιγραφεί. Για την ακρίβεια είναι κάτι που ούτε στα πιο τρελά όνειρα δεν είχε σκεφτεί κανείς ότι θα ζούσε όταν ξεκινούσε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κλειστού στίβου.
Ο Δημήτρης Χονδροκούκης βρέθηκε στην κορυφή του κόσμου. Μαζί με αυτόν βρέθηκαν στα ουράνια και όλοι όσοι βρίσκονταν στο στάδιο της τουρκικής πόλης. Για πολλούς και διάφορους λόγους... Ο πρώτος είχε να κάνει με το γεγονός ότι η χώρα μας πήρε μετάλλιο σε μεγάλη διοργάνωση ύστερα από τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Ο δεύτερος ήταν ότι η χώρα μας είχε να κατακτήσει χρυσό μετάλλιο σε μεγάλη διοργάνωση από το 2006. Και ο τρίτος ήταν ότι όλα τα παραπάνω έγιναν μέσα στην Πόλη!
Ο Δημήτρης Χονδροκούκης βρέθηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου, η ελληνική σημαία στην κορυφή και οι Ελληνες που τραγουδούσαν τον ελληνικό ύμνο μοίρασαν απίστευτα συγκινητικές στιγμές σε όλους μας...
Όλα αυτά βέβαια έγιναν εξαιτίας ενός συγκλονιστικού για τα ελληνικά χρώματα τελικού! Σε έναν τελικό που τελικά κυριάρχησε η Ελλάδα με τους Χονδροκούκη και Κώστα Μπανιώτη και η υπερδύναμη Ρωσία.
Οι δύο Ελληνες αθλητές ξεκίνησαν με τον πλέον ιδανικό τρόπο στον τελικό καθώς ξεπέρασαν και οι δύο (όπως και οι υπόλοιποι επτά αθλητές του τελικού) το αρχικό ύψος των 2,20 μέτρων. Στην συνέχεια ο πήχης ανέβηκε τα 2,24 μ. και ο μόνος που χρειάστηκε δεύτερη προσπάθεια ήταν ο Ιβάν Ούχοβ. Στα 2,28 μ. τα πράγματα άρχισαν να ζορίζουν και οι δύο Ελληνες αθλητές χρειάστηκαν να πάνε σε δεύτερες προσπάθειες για να το ξεπεράσουν. Το ίδιο συνέβη όμως και στα 2,31 μέτρα. Ετσι όπως κυλούσε ο αγώνας φαίνονταν ότι τα μετάλλια θα κρίνονταν στο επόμενο ύψος. Στα 2,33 μ. και κάπως έτσι έγινε. Και κάπου εκεί ο Δημήτρης Χονδροκούκης σφράγισε το χρυσό μετάλλιο. Ο 25χρονος άλτης του ύψους ξεπέρασε το συγκεκριμένο ύψος με την πρώτη προσπάθεια κάτι που δεν κατάφερε κανείς άλλος. Μάλιστα στις τελευταίες προσπάθειες στο συγκεκριμένο ύψος η μάχη γίνονταν μεταξύ του Χονδροκούκη, του Μπανιώτη και των Ρώσων Αντρέι Σίλνοβ και Ιβάν Ούχοβ.
Ο Μπανιώτης σημείωσε δύο άκυρα άλματα στα 2,33 μ., ενώ κάπου εκεί αποχαιρέτησε ο Ούχοβ που είχε ξεπεράσει τα 2,31 μ. με την πρώτη προσπάθεια. Ο Σίλνοβ ξεπέρασε τα 2,33 μ. με τη δεύτερη και έτσι ο Χονδροκούκης ήταν στην πρώτη θέση. Ο πήχης στην συνέχεια ανέβηκε στα 2,35 μ. και εκεί βρέθηκαν τρεις αθλητές. Ο Χονδροκούκης, ο Σίλνοβ και ο Μπανιώτης. Ο τελευταίος εάν το ξεπερνούσε θα βρίσκονταν στο βάθρο. Τελικά όμως δεν τα κατάφερε και με τα 2,31 μ. πήρε την τέταρτη θέση η οποία εννοείται ότι μόνο άσχημη δεν είναι εάν σκεφτεί κανείς ότι βρέθηκε πολύ κοντά στο βάθρο σε έναν τελικό που είχε έντονο ελληνικό στοιχείο!
Αμέσως μετά στον αγωνιστικό χώρο η μάχη ήταν μεταξύ Σίλνοβ και Χονδροκούκη. Ο Ρώσος απέτυχε στην πρώτη προσπάθεια στα 2,35 μ. ενώ το ίδιο συνέβη και με τον Ελληνα πρωταθλητή. Το ιδιο ακριβώς έγινε και στις δεύτερες προσπάθειες. Και στην συνέχεια το βάρος έπεσε στον Ρώσο. Εάν το ξεπερνούσε πιθανότατα θα ήταν παγκόσμιος πρωταθλητής, εάν όχι η πρωτιά θα πήγαινε σε ελληνικά χέρια! Και τελικά ευτυχώς για εμάς έγινε το δεύτερο! Και ο Δημήτρης Χονδροκούκης στον καλύτερο αγώνα της ζωής του μέχρι τώρα (βελτίωσε το ατομικό του ρεκόρ με τα 2,33 μ.) ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου...
Και καθώς ήταν ο νικητής, άφησε την 3η προσπάθεια στα 2,35 (που θα ήταν και ισοφάριση του πανελληνίου ρεκόρ) και πήρε την ελληνική σημαία κι έκανε το γύρο του θριάμβου στο κλειστό της Κωνσταντινούπολης.
ΠΗΓΉ: stivoz.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου